Forfattar Markus Pedersen 📚🌱
@markus@prosa.skvip.lol
Berre litt til
Som eit trykk
Til tidar valdsamt, til tidar ømt
Kjenslar som vil fram, som eg ikkje er klar for
Eg må vente, eg kan ikkje ta stilling no
Trykkar tilbake mot det
Overveldar meg sjølv med alt eg kan
Distraksjonar og inntrykk
Andre ting
Ikkje dét som mitt indre vil kjenne på
Eg er ikkje klar, la meg vera, i fred
La meg vera
Ver så snill
Eg må få vera i fred, litt til, berre litt
Som ein klump
Ei valdsam greie, rett der
I kanten av synet, rett der den kan kimtast
Vil snu meg vekk, ikkje sjå, ikkje annerkjene
Ignorerar klumpen, då går den nok vekk
Eg veit den ikkje gjer det
Men eg kan lære å leve med den, den blir meg
Ein del av meg eg ikkje ser på
Ein del eg går vekk frå
Håpar ingen finner den, at ingen pirkar i den
La den liggja, berre litt til
Ver så snill
La den liggja, ute av syne, litt til
Berre litt
Til
———